Credit Manager Magazine 9/2021

22 CREDIT MANAGER MAGAZINE WRZESIEŃ / SEPTEMBER 2021 Jaki jest efekt? Wcześniej silna pozycja rynkowa pozwalała największym korporacjom narzucać kontra- hentom długie terminy zapłaty. Korzystna zmiana chroniąca sektorMŚP polega na prze- ciwdziałaniu takiemu postępowaniu. Wusta- wie wprowadzono sztywny 60-dniowy ter- min płatności, bez możliwości wydłużania terminóww transakcjach handlowych, w któ- rych dłużnikiem zobowiązanym do świad- czenia pieniężnego jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem MŚP. Odmiennie przedsta- wia się z kolei sytuacja, w której wierzycie- lem jest duży przedsiębiorca, a dłużnikiem MŚP lub obie strony należą do sektora MŚP, bądź są dużymi przedsiębiorcami. Wówczas przedsiębiorcy mają warunkową możliwość wydłużania terminu zapłaty. Niniejsze roz- wiązanie ma za zadanie chronić mniejszych graczy. Podobna konstrukcja odnosi się rów- nież do kontrahentów z sektora publicznego, którzy ustawowo są zobowiązani do terminu płatności nie dłuższego niż 30 dni. Wyjąt- kiem są podmioty publiczne będące podmio- tami leczniczymi, dla których pozostawiono dwukrotnie dłuższy termin. Wspomniana nowelizacja ustawy zmieniła prawo do naliczania rekompensaty za koszt odzyskania należności. Do 2019 roku wierzy- cielowi, który spełnił swoje świadczenie i nie otrzymał zapłaty w terminie, przysługiwało prawo żądania równowartości kwoty 40 euro. Rekompensata należna była wierzycielowi w przypadku braku terminowej zapłaty przez dłużnika należności, nawet wtedy, kiedy nie poniósł żadnych kosztów windykacyjnych. Według aktualnego brzmienia ustawy, wie- rzyciel ma prawo naliczyć rekompensatę w wysokości 40 euro w przypadku, gdy war- tość świadczenia pieniężnego nie przekra- cza 5 000 zł, 70 euro w przypadku, gdy war- tość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5 000 zł, ale niższa niż 50 000 zł oraz 100 euro w przypadku, gdy wartość świadczenia pie- niężnego jest równa lub wyższa od 50 000 zł. W porównaniu do wcześniejszej regulacji, no- welizacja dała przedsiębiorcommożliwość do- chodzenia wyższej rekompensaty, a polski usta- wodawca skonstruował przepisy w sposób ko- rzystniejszy dla wierzyciela, niż przewidywała to dyrektywa. Kolejnym z rozwiązań, które przynosi przed- siębiorcy dodatkowe środki, jest prawo do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, w przypadku bra- ku uregulowania przez kontrahenta płatności wterminie.Wysokość odsetek jest uzależniona od stopy referencyjnej NBP oraz rodzaju pod- miotu, który jest dłużnikiem. Odsetki usta- wowe za opóźnienie w transakcjach handlo- wych, w przypadku transakcji, w której dłuż- nikiem jest publiczny podmiot leczniczy nalicza się w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i ośmiu punktów procen- towych. W przypadku transakcji, w której dłużnikiem nie jest podmiot publiczny będą- cy podmiotem leczniczym odsetki nalicza się w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i dziesięciu punktów procentowych. Nowelizacją ustawy wprowadzono nowy ro- dzaj postępowania, przyznając uprawnienia prezesowi UrzęduOchronyKonkurencji i Kon- sumentów. Dziś ma on możliwość kontroli oraz nakładania kar administracyjnych na przedsiębiorców, którzy nadmiernie opóźnia- ją się ze spełnieniem świadczeń pieniężnych wobec swoich kontrahentów. W przypad- ku, gdy wierzyciel ma podejrzenia, że stał się ofiarą zatorów płatniczych przez nierzetelne- go kontrahenta, może zawiadomić UOKiK. Postępowanie zostanie wszczęte z urzędu wte- dy, gdy suma świadczeń pieniężnych spełnio- nych po terminie lub niespełnionych przez przedsiębiorcę w ciągu 3 kolejnych miesięcy kalendarzowych wyniesie co najmniej 5 mln zł. Od 2022 r. będzie to suma 2 mln zł. Wwyniku prowadzonego postępowania, prezes UOKiK może nałożyć na przedsiębiorcę powodują- cego zator płatniczy administracyjną karę pie- niężną. Jeżeli przedsiębiorca będzie utrudniał przeprowadzenie kontroli, prezes UOKiK jest uprawniony również do nałożenia kary pie- niężnej za jej utrudnianie, nieudzielenia żą- danych informacji bądź udzielenie niepra- wdziwych informacji. Wprowadzane regula- cje mają zadanie prewencyjne oraz repre- syjne wobec przedsiębiorców nie dotrzymu- jących terminów zapłaty. Na największe przedsiębiorstwa tj. podatko- we grupy kapitałowe oraz podmioty, które uzyskują przychód powyżej 50 mln euro ro- cznie, nałożono obowiązek sporządzania ra- portów na temat stosowanych praktyk pła- tniczych. Sprawozdania należy składać wła- ściwemu ministrowi do spraw gospodarki, ak- tualnie Ministrowi Przedsiębiorczości i Tech- nologii, corocznie do 31 stycznia za rok po- przedni. Wgląd w sprawozdania może mieć każdy, ponieważ są one dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej. Udostępnienie danych ma na celu umożliwienie kontrahentomwery- fikację, jak konkretny podmiot stosuje się do zmienionych przepisów o terminach zapłaty. Źródło: Badanie Keralla Research dla BIG InfoMonitor, marzec 2021 „Termin zapłaty w stosunkach między przedsiębiorcami nie powinien przekraczać 60 dni kalendarzowych, a przypadki jego przedłużenia mają być analizowane pod kątem ewentualnej rażącej nieuczciwości wobec wierzyciela.” „Na największe przedsiębiorstwa tj. podatkowe grupy kapitałowe oraz podmioty, które uzyskują przychód powyżej 50 mln euro rocznie, nałożono obowiązek sporządzania raportów na temat stosowanych praktyk płatniczych.” PRAWO