Zestaw najważniejszych wskaźników makroekonomicznych

Produkt Krajowy Brutto mierzy wielkość produkcji wytworzonej przez czynniki wytwórcze zlokalizowane na terytorium danego kraju niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem (tak więc zarówno mieszkańców danego kraju, jak i cudzoziemców) w określonym okresie, przeważnie jednego roku. Produkt Krajowy Brutto jest to wskaźnik używany w ramach Systemu Rachunków Narodowych (ang. System of Nationally Account – SNA).

Handel zagraniczny jest odpłatną wymianą dóbr pomiędzy podmiotami gospodarczymi w danym kraju z tymi znajdującymi się poza jego granicami, charakteryzującą się dwustronnością transakcji. Handel zagraniczny jest korzystny zarówno dla podmiotów dokonujących wymiany ale również dla całej gospodarki narodowej. Korzyści te można rozpatrzeć zarówno z punktu widzenia makro i mikroekonomii.

Inflacją (stopą inflacji) nazywamy procentową zmianę ogólnego poziomu cen w kolejnych okresach. Stopę procentową liczy się zazwyczaj raz na rok. Poziom cen liczony jest poprzez średnią cen towarów i usług. CPI – Consumer Price Index to najpopularniejszy na świecie wskaźnik inflacji. Co roku urząd statystyczny ustala, jakie towary i w jakich ilościach kupuje “uśrednione” gospodarstwo domowe, a także jaki jest udział poszczególnych produktów i usług w łącznych wydatkach. Inflacja bazowa to tak naprawdę inflacja CPI ale po wyłączeniu cen administrowanych lub cen najbardziej zmiennych lub cen żywności i energii (bardzo często właśnie ta miara jest podawana w mediach zajmujących się sprawami gospodarczymi).